ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΛΑΝΤΟ ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
•Είναι σίγουρο πως δεν εξοικειώνουμε τα παιδιά μας με κάθε μορφή βίας; Σωματική, λεκτική, ψυχολογική; Δεν γίνεσαι εύκολα δολοφόνος.
•Λαμβάνουμε τα μηνύματα βίας που στέλνουν τα παιδιά μας με την συμπεριφορά τους; Τι κάνουμε γι’αυτό; Αδιαφορούμε ή το επιβραβεύουμε;
•Γιατί στο αγόρι είναι πάντα πιο αποδεκτή η επιθετική συμπεριφορά; Γιατί η ευαισθησία στα αγόρια είναι απόδειξη διαταραχής φύλου;
•Είναι σίγουρο ότι ελέγχουμε τα παιχνίδια, οι ταινίες και τα όποια μέσα διασκέδασης των παιδιών μας να είναι απαλλαγμένα από βία;
•Η βία διδάσκεται, δεν υπάρχει μέσα μας. Πρώτα τη ζείς, την ανέχεσαι, εξοικειώνεςαι με αυτή και μετά την κάνεις πράξη.
•Συνάντησα πατέρα σε σχολείο,που δίδασκα,που θεώρησε προσβολή το ότι ο γιός του ήταν ένα ευγενικό και συνεργάσιμο παιδί.”Ο γιος ο δικός μου;”
•Όταν βρίζουμε μπροστά στα παιδιά μας, όταν χειροδικούμε, όταν σκοτώνουμε ένα ζώο, όταν βλέπουμε μαζί τους θρίλερ, τα εκπαιδεύουμε στη βία.
•Όταν αποκαθηλώνουμε στα μάτια των παιδιών μας φιγούρες σύμβολα και πρότυπα, όπως αυτές των δασκάλων ή των παππούδων, τα οδηγούμε στη βία.
•Η τιμωρία δεν πρέπει να έχει τη μορφή βίας, αλλά μόνο στέρησης συγκεκριμένων πραγμάτων για τα οποία έχει υπάρξει από πριν αμοιβαία συμφωνία.
•Όσο αντιμετωπίζουμε ένα παιδί με την ίδια σοβαρότητα,που αντιμετωπίζουμε έναν ενήλικα,διδάσκουμε υπευθυνότητα,σοβαρότητα και πλαίσια δράσης.
•Η βία, είτε ενδοσχολική, είτε όχι δεν είναι κάτι καινούργιο. Όλοι το έχουμε υποστεί ή το έχουμε κάνει ως ένα βαθμό. Τώρα όμως έχει όνομα!!!
•Ποτέ πια bullying!
•Ποτέ πια βία!
•Ποτέ πια Ορλάντο!
•Ποτέ πια κηρύγματα μίσους! Η μητέρα Τερέζα έλεγε: “δεν πρέπει να μιλάμε κατά του πολέμου, αλλά υπέρ της ειρήνης”