ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΒΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟ NAKASGROUP ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ “ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;”

ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Συνδυάζετε την ευαισθησία του εκπαιδευτικού παράλληλα με τη δυναμική του αθλητή και γενικά δείχνετε να σας διακατέχει ένας δυναμισμός και μια μόνιμα αισιόδοξη οπτική για τη ζωή, προκειμένου ο άνθρωπος να κατορθώνει τα πάντα καθημερινά. Αυτά τα χαρακτηριστικά τα συναντάτε εύκολα στους σημερινούς ενήλικες, γονείς ή όχι;

Όλα όσα περιγράφετε έχουν να κάνουν κυρίως με αυτό που ονομάζουμε τρόπο ζωής. Ασχολούμαι με τον αθλητισμό 33 ολόκληρα χρόνια, εννοώ ενεργά ως αθλητής, ξεκινώντας από τις κατηγορίες των παίδων μέχρι σήμερα στις κατηγορίες των Masters. Είναι σχεδόν μια ολόκληρη ζωή. Θεωρώ πως ο αθλητισμός είναι αυτός που με διαμόρφωσε ως άνθρωπο. Από τότε που θυμάμαι ουσιαστικά τον εαυτό μου, αισθανόμουν άνετα μέσα στο όνειρο του αθλητισμού, τις αξίες του, τους στόχους του, τα οράματά του. Δυστυχώς η οικογένειά μου δεν ήταν συνοδοιπόρος σε αυτό, γιατί πάντα φοβόταν πως ίσως η αφοσίωσή μου σε αυτόν σταθεί τροχοπέδη στη μόρφωσή μου και ίσως την επαγγελματική μου εξέλιξη. Μιλάμε και για άλλες εποχές, δεκαετία του ’70, δεν υπήρχε γενικότερα η κουλτούρα του αθλητισμού στην ελληνική οικογένεια. Αυτό το πρώτο τεράστιο εμπόδιο με έκανε ακόμα πιο μαχητικό. Έπρεπε να κάνω και το όνειρό μου πραγματικότητα, γιατί διαφορετικά δεν μπορούσα να υπάρξω και ταυτόχρονα έπρεπε να πείσω και τους δικούς μου ότι έχω δίκιο. Προσπαθούσα διπλά να είμαι ένας καλός αθλητής και μαζί ένας πολύ καλός μαθητής. Σε λίγο αυτά τα δύο δεν μπορούσα να τα ξεχωρίσω. Δεν μπορείς να θες να είσαι πρώτος μόνο στη μισή ζωή σου. Με ό,τι καταπιανόμουνα, ήθελα να ξεχωρίζω και προσπαθούσα πολύ σκληρά για αυτό. Και αυτό είχε να κάνει απόλυτα με τις αξίες του αθλητισμού, της προσπάθειας, της αντοχής, της δύναμης, της υπέρβασης, του στόχου, του ονείρου, του ξεπεράσματος οποιασδήποτε αμφισβήτησης. Και όταν σιγά-σιγά έβλεπα πως αυτό αποδίδει, άρχισα να διαμορφώνω μια άλλη οπτική για τα πράγματα, πιο αισιόδοξη, πιο βασισμένη στις δυνάμεις μου, άρα και πιο ελεγχόμενη, πιο θετική.

Άρα επειδή αυτή η προσέγγιση δεν είναι ο εύκολος δρόμος, σίγουρα δεν μπορώ να πω πως είναι κάτι που το συναντάω εύκολα, όμως αν προσπαθήσεις να δείξεις αυτόν τον δρόμο και σε άλλους ανθρώπους και κυρίως στα νέα παιδιά, ουσιαστικά δείχνοντας την αλήθεια σου με τις πράξεις σου, τότε αυτά ανταποκρίνονται και εδώ είναι η ουσία. Όλοι έχουν τη διάθεση να διακριθούν σε ό,τι κάνουν, αλλά πολλοί λιγότεροι έχουν τη διάθεση να δουλέψουν σκληρά για να το πετύχουν. Αν καταφέρεις με έναν όμορφο τρόπο να δώσεις στον άλλο να καταλάβει πως το ταξίδι προς το όνειρο είναι πολύ σημαντικότερο και από το ίδιο το όνειρο, γιατί ουσιαστικά αυτό το ταξίδι σε διαμορφώνει ως άνθρωπο, τότε πολλοί εμπνέονται ώστε να θέλουν να το ζήσουν και αλλάζοντας ο καθένας ξεχωριστά, αλλάζει ο κόσμος μας.

Πόσο ανάγκη έχουν τα παιδιά σήμερα ένα τέτοιο πρότυπο θετικής στάσης ζωής;

Περισσότερο από ποτέ. Το κλίμα είναι πολύ αρνητικό για όλους μας, πόσω μάλλον για τα νέα παιδιά. Οικονομική κρίση, ανεργία, ανασφάλεια, πολιτική ασάφεια, πόλεμοι στη γειτονιά μας, επικράτηση του λαϊκισμού, άνοδος του φασισμού και τόσα άλλα που κάνουν έναν νέο άνθρωπο να χάνει τον προορισμό του, τον ελεύθερο ορίζοντα προς τον στόχο του. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να χαθεί, γιατί αν τα νέα παιδιά χάσουν την Ιθάκη τους, πολλές γενιές που θα ακολουθήσουν θα χάσουν την ίδια τους τη ζωή. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και τα επικίνδυνα μηνύματα και πρότυπα των μέσων προς τα νέα παιδιά, είναι μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να στρέψουμε τα παιδιά μας στην ουσία των πραγμάτων και αυτή δεν είναι άλλη από την αξία της υπέρβασης. Τη μοναδική δύναμη που χρειάζεσαι για να στέκεσαι πάνω από τις καταστάσεις. Και αυτός είναι ένας δρόμος, δύσκολος και πολλές φορές μοναχικός, αλλά διαμορφώνει προσωπικότητες πραγματικά ισχυρές, ολοκληρωμένες, σχεδόν ηγετικές. Και ηγέτης είναι αυτός που ανταποκρίνεται στα δύσκολα και στα δύσκολα ανταποκρίνεσαι μόνο όταν σε όλα μπορείς να βλέπεις και τη φωτεινή τους πλευρά.

Οι σχέσεις των γονιών με το παιδί, η επικοινωνία, η έκφραση των συναισθημάτων, οι οικονομικές δυσκολίες, το σχολείο, οι επιδόσεις, οι ανθρώπινες σχέσεις, η κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση. Πού νομίζετε ότι η βία βρίσκει χαραμάδα και μπαίνει μέσα στις ζωές μας;Έχει βάσεις η βίαιη αντίδραση και συμπεριφορά;

Η βία δεν υπάρχει μέσα μας. Είναι προϊόν εκπαίδευσης και κοινωνικής πρακτικής. Και γι’ αυτό συνήθως εφαρμόζεται από μεγάλα έθνη και μικρά παιδιά. Στην πρώτη περίπτωση λόγω πολιτικών επιλογών και τεράστιων συμφερόντων, στη δεύτερη λόγω αφέλειας, άγνοιας, παιδικής σκληρότητας και φυσικά εξοικείωσης μαζί της. Χωρίς να το θέλουμε και χωρίς να το καταλαβαίνουμε εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας στη βία. Παρακολουθούμε μαζί τους θεάματα με βία, παίζουμε παιχνίδια με βία, μιλάμε υβριστικά και προσβλητικά μπροστά τους, αντιδράμε πολλές φορές με αγριότητα, διατηρούμε ρατσιστικές συμπεριφορές, δεν σεβόμαστε τη διαφορετικότητα, είμαστε ίσως σκληροί απέναντι στον αδύναμο, όπως π.χ. ένα αδέσποτο ζώο, θεωρούμε αφύσικο ένα αγόρι να είναι πολύ ευαίσθητο και αντίστοιχα προσόν το να είναι πολύ επιθετικό και τόσα άλλα, που διαμορφώνουν το πλαίσιο όπου η βία μπορεί να ανθίσει. Το παιδί πρώτα βλέπει και μετά ακούει. Ό,τι και να του λες, η πραγματική δύναμη του παραδείγματος και του προτύπου βρίσκεται σε αυτά που κάνουμε. Και τα παιδιά μας προσέχουν και μας αντιγράφουν, γιατί απλά μας αγαπάνε.

Το νέο σας βιβλίο Θες να παίξουμε; … όμως όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι, (εκδόσεις Άγκυρα) πραγματεύεται το bullying, την ενδοσχολική βία. Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο, τους ήρωες, το μήνυμά του.

Τέσσερις δρόμοι που περνάνε μπροστά από ένα σχολείο, ένα νηπιαγωγείο, ένα στάδιο και μια κατασκήνωση ενώνονται με έναν περίεργο τρόπο στο πριν, στο τώρα και στο μέλλον. Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, οχτώ ήρωες μπροστά και πίσω στον χρόνο.
Κάποιοι μας συστήθηκαν ως Νταήδες, Ξερόλες, Καμπόσοι και Μάγκες.. Ήταν άραγε πράγματι;
Το βιβλίο είναι ένα cross over μυθιστόρημα με πολύ έντονους διαλόγους, σχεδόν ωμούς, αλλά απόλυτα αληθινούς, συνεχείς ανατροπές, έντονο συναίσθημα, απίστευτα διαφορετική εικονογράφηση και ένα ανοιχτό παράθυρο ελπίδας στο τέλος με σκοπό να μας κάνει να σκεφτούμε πως στη ζωή πολλές φορές τα πάντα μετριούνται με μια μεζούρα, αλλά κάποιοι πάντα περισσεύουν και αυτό τους κάνει δυστυχισμένους χωρίς λόγο και αιτία με αποτέλεσμα τα θύματα να γίνονται εύκολα θύτες και το αντίθετο σε ένα παιχνίδι ρόλων, που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνο, γιατί δυστυχώς όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι.

Σκοπός μου είναι να κάνω τα παιδιά που δέχονται βία από άλλα παιδιά να μιλήσουν και να πάψουν να θεωρούν πως αυτό είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε εκείνα ή ότι ευθύνονται για αυτό ή ακόμα χειρότερα ότι τους αξίζει και φυσικά να μπορέσω να κάνω αντίστοιχα και τα υπόλοιπα παιδιά που ασκούν βία ή απλά παρακολουθούν χωρίς αντίδραση να καταλάβουν πως όλη αυτή η κατάσταση είναι αδιέξοδη, είναι ισοπεδωτική ακόμα και για τους ίδιους και φυσικά δεν έχει να κάνει καθόλου με αθώο παιχνίδι.

Το βιβλίο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, σε παιδιά και σε ενήλικες, σε γονείς, εκπαιδευτικούς, ακόμα και ανθρώπους που δε έχουν με κάποιο τρόπο παιδιά στη ζωή τους γύρω τους με στόχο να τους βοηθήσει να καταλάβουν πράγματα και καταστάσεις που πιθανότατα έζησαν στη ζωή τους και τότε δεν μπορούσαν να αξιολογήσουν, αλλά τώρα ήρθε ο καιρός να δουν στην πραγματική τους διάσταση ώστε να σπάει ο κύκλος της βίας, ο οποίος συντηρείτε μόνο από τις σκιές και τη μυστικότητα.

Εκείνο που πραγματικά πρεσβεύει το βιβλίο είναι ο σεβασμός στη διαφορετικότητα κάθε είδους. Η αναγνώριση πως η ομορφιά του κόσμου μας βασίζεται στο ότι δεν μοιάζουμε μεταξύ μας, έτσι ο καθένας έχει να προσφέρει πολλά στο σύνολο μέσα από τη μοναδικότητά του. Πιστεύω πως αν πραγματικά συνειδητοποιήσουμε αυτή την αξία στη ζωή μας και τη μεταφέρουμε και στα παιδιά μας ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος και με πολύ λιγότερη βία. Το εσωτερικό φως του καθενός είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να την κρατήσει μακριά μας.

Τι θα λέγατε σε ένα παιδί, προκειμένου να διαβάσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο που να έχει θέμα το bullying;

Τίποτα περισσότερο από όσα θα του έλεγα για να διαβάσει το οποιοδήποτε βιβλίο. Δεν θέλω να αντιμετωπίσουν τα παιδιά το συγκεκριμένο βιβλίο ως ένα εκπαιδευτικό βιβλίο. Είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα με πολύ ζωντανούς ήρωες και μεγάλες ανατροπές. Θέλω να χαλαρώσουν, να απολαύσουν το ταξίδι μαζί τους, να εισπράξουν το συναίσθημά τους και να αφήσουν και το δικό τους να αναδυθεί. Πιστεύω πολύ στο συναίσθημα, γι’ αυτό και το χρησιμοποιώ πολύ και στις ζωντανές παρουσιάσεις μου, στα video μου, τις ιστορίες που επιλέγω να πω. Το συναίσθημα έχει αλήθεια και για αυτό έχει δύναμη. Ξεκλειδώνει και συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και όταν όλα τα άλλα έχουν τελειώσει. Συνήθως θυμόμαστε το πώς αισθανθήκαμε στο οτιδήποτε και εγώ θέλω τα παιδιά να πάρουν μαζί τους την αλήθεια των ηρώων μου και τις σκέψεις που αυτοί τους γέννησαν, την ταύτιση μαζί τους, ή ακόμα και την αντίσταση τους σε αυτούς και φυσικά τη συγκίνηση όσων έζησαν ακόμα και όταν κλείσουν την τελευταία του σελίδα.

Περιγράψτε μας μια δυνατή στιγμή με αφορμή μια συνάντηση ή δράση σας με τα παιδιά.

Είναι τόσες πολλές. Οι παρουσιάσεις μου τα τελευταία χρόνια σε Ελλάδα και Κύπρο έχουν ξεπεράσει τις 450 και μέσα σε αυτές δεν υπολογίζω τις εκατοντάδες που μοιράζομαι με μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στα εκπαιδευτικά του προγράμματα για σχολεία ως οικοδεσπότης-απεσταλμένος του Υπουργείου Παιδείας.

Κάθε συνάντηση είναι μοναδική και αυτό δεν είναι το κοινό και το συνηθισμένο ή απλά το αναμενόμενο.Όμως πρέπει να πω πως στις 10 πρώτες παρουσιάσεις του νέου βιβλίου σε σχολεία της Αθήνας, λίγες μόλις μέρες μετά την πρώτη του επίσημη παρουσίαση, έχω ζήσει μοναδικές εμπειρίες, απίστευτα δυνατές, παιδιών που θέλησαν να μοιραστούν την ιστορία τους μπροστά σε όλους μας, ξορκίζοντας τους φόβους τους και τα φαντάσματά τους. Η παρουσίαση είναι μια γιορτή αισιοδοξίας, ελπίδας αλλά και προβληματισμού, που βασίζεται και σε δικές μου εξομολογήσεις, αλλά και άλλες πραγματικές ιστορίες και αυτός ο συνδυασμός ξεκλειδώνει και αυτό πρέπει να σας πω ότι ονειρευόμουν, αυτό ήθελα, αυτό ζητούσα. Αν ακόμα και ένα παιδί συνειδητοποιήσει τι του συμβαίνει και θελήσει να το αφήσει πίσω του, αναγνωρίζοντας ότι του κάνει κακό, τότε το βιβλίο έχει πετύχει απόλυτα τον στόχο του και τον λόγο της ύπαρξής του.

Πού μπορούμε να σας συναντήσουμε;

Κατόπιν προσκλήσεως σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και όπου υπάρχει Ελληνισμός, σε σχολεία, συλλόγους και γενικότερα σε χώρους αθλητισμού, πολιτισμού και βιβλίου.

Για άλλη μια χρονιά, όπως ανέφερα και πριν, στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας στο ΟΑΚΑ, όπου σε συνεργασία με τις Δημόσιες και Διεθνείς Σχέσεις του Ολυμπιακού Σταδίου μοιράζομαι ένα ταξίδι με τα παιδιά μέσα από την ιστορία του στις πραγματικές αξίες του αθλητισμού και του πολιτισμού, στη δύναμη του ονείρου και τη σημασία της υπέρβασης με ταυτόχρονη ξενάγηση στους χώρους του. (Τηλ. Επικοινωνίας 210 6834960 κυρία Δέσποινα Γούναρη).

Και ταυτόχρονα για πρώτη φορά φέτος στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας στο Πρότυπο Εκπαιδευτικό ίδρυμα της Near East στην Καισαριανή, όπου τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να αθληθούν με διακεκριμένους προπονητές και πρωταθλητές σε διάφορα αθλήματα και μαζί να γνωρίσουμε έναν πολύ δυνατό τόπο της σύγχρονης ιστορίας μας, τον τόπο θυσίας του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, όπου παντρεύονται με τον καλύτερο τρόπο οι αξίες συναδέλφωσης και ειρήνης του αθλητισμού με τον αγώνα ενός έθνους για την ελευθερία του ενάντια στην αγριότητα και τον παραλογισμό του πολέμου (τηλ. Επικοινωνίας 210 7217539 κύριος Βασίλης Μάντης).

Φυσικά και ηλεκτρονικά μέσω τoυ προσωπικού μου επίσημου site και των σελίδων μου στα social media.

Βιογραφικό

Ο Νίκος Μιχαλόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και τα τελευταία 13 χρόνια διδάσκει σε δημοτικά σχολεία κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων, όπως τσιγγανόπαιδες και παλιννοστούντες. Το μεγάλο πάθος της ζωής του από τα παιδικά του χρόνια είναι ο αθλητισμός.

Mέλος σήμερα του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του LAUREUS SPORT FOR GOOD FOUNDATION και πρωταθλητής στον ακοντισμό με Πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων το 1987, Χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου Masters στη Θεσσαλονίκη το 2015, Ασημένιο μετάλλιο στους Βαλκανικούς Αγώνες το 2014 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, Χάλκινο μετάλλιο στους Βαλκανικούς Αγώνες το 2012 στην Σμύρνη της Τουρκίας, 4η θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες το 2011 στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας, 5η θέση στους Βαλκανικούς αγώνες Masters του 2013 στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, 5η θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες το 2016 στη Σερβία, Finalist στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας και Πανελληνιονίκης Masters το 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια είναι πρωταθλητής στη σκοποβολή, στο ολυμπιακό αγώνισμα του αεροβόλου πιστολίου ανδρών.

Από το 2006 μέχρι και σήμερα έχουν κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Άγκυρα επτά παιδικά βιβλία του, τα οποία μέχρι σήμερα έχουν αγγίξει τις 100.000 αντίτυπα στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Από τη σειρά «ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΘΕΛΩ ΜΠΟΡΩ» κυκλοφορούν «Το όνειρο της Άννας», «Η περιπέτεια του Νικόλα», (εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας Πολιτισμού και Αθλητισμού Αρ. Πρωτοκόλλου: 141630/Γ7) και «Οι νεράιδες της οικογένειας Φέγγο ντε λα Στέκο» αγγίζοντας αξίες ζωής μέσα από τον αθλητισμό με το μήνυμα «Είμαστε πρωταθλητές της ζωής μας»-20 εκδόσεις.

Το βιβλίο του «Ο Άι Βασίλης φέτος είναι πράσινος» (εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας Πολιτισμού και Αθλητισμού Αρ. Πρωτοκόλλου: 108542/Γ7), ένα οικολογικό παραμύθι, έφτασε στα 45.000 αντίτυπα στους δύο μόλις πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του και βραβεύτηκε με το κρατικό βραβείο «Οικόπολις» από την Ευρωπαϊκή επιτροπή του ECOCITY, ενώ το πρώτο του παιδικό βιβλίο για το καυτό θέμα της παιδικής παχυσαρκίας «Πέντε σωματοφύλακες κλεισμένοι στο ψυγείο» (εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας Πολιτισμού και Αθλητισμού Αρ. Πρωτοκόλλου: 51926/Γ7), έγινε θεατρική παράσταση και σήμερα βρίσκεται στην 17η του έκδοση.

«Το δρομάκι που ήθελε να γίνει λεωφόρος» είναι το πρώτο αλληγορικό παραμύθι του συγγραφέα, που προσέγγισε το θέμα της ματαιοδοξίας και των σύγχρονων προτύπων, ενώ το πρώτο εφηβικό βιβλίο του «Μαραθώνιος Ονείρων», που μεταφράζεται και στα Αγγλικά αποτέλεσε το επίσημο βιβλίο της Xρυσής διοργάνωσης του Κλασσικού Μαραθωνίου της Αθήνας στην αυθεντική διαδρομή το 2010 με τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 2.500 χρόνων από την μάχη του Μαραθώνα.

Το Δεκέμβριο του 2010 ο Νίκος Μιχαλόπουλος, μέλος του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του LAUREUS SPORT FOR GOOD FOUNDATION, που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό ως μέσο για θετικές κοινωνικές αλλαγές και μοναδικός εκπρόσωπος από την Ελλάδα, κατάφερε να τοποθετήσει την Ελληνική σημαία στην υψηλότερη κορυφή της Αφρικής, το όρος Κιλιμάντζαρο στα 6000μ., μέλος μιας ομάδας αθλητών, ολυμπιονικών και παραολυμπιονικών απ’ όλο τον κόσμο και με αρχηγό τη θρυλική τεννίστρια Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για το προτεινόμενο για το Νόμπελ Ειρήνης MATHARE YOUTH SPORT ASSOCIATION στο Ναϊρόμπι, που φιλοξενεί παιδιά – θύματα βίας, πολέμου και ασθενειών.

Τις σχολικές περιόδους 2011-2012, 2012-2013, 2014-2015, 2015-2016 και 2016-2017 ο Νίκος Μιχαλόπουλος με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, του συγγραφέα παιδικών βιβλίων και του εν ενεργεία πρωταθλητή πραγματοποιεί τα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας απεσταλμένος του Υπουργείου Παιδείας.

Τον Μάιο του 2013 συμμετείχε στην πολύ μεγάλη εκδήλωση αναβίωσης των Α’ Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας το 1896, που διοργάνωσε η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, παρουσιάζοντας το αγώνισμα της σκοποβολής σε ένα κοινό 60.000 μαθητών.

Τον Δεκέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε επίσης από τις εκδόσεις Άγκυρα το βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο «Οι κορυφές μέσα μας», ένα βιβλίο πίστης και ενθάρρυνσης βασισμένο σε μια πραγματική προσωπική ιστορία υπέρβασης και 18 ακόμα αλληγορίες θετικής σκέψης, που γρήγορα έφτασε τις 4 εκδόσεις.

Τον Ιανουάριο του 2014 οι πολύ πετυχημένοι «Πέντε Σωματοφύλακες Κλεισμένοι στο Ψυγείο» κυκλοφόρησαν την συνέχειά τους, ένα βιβλίο δραστηριοτήτων πάνω στο θέμα της διατροφής και το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας με τίτλο: «Πέντε Σωματοφύλακες σε Αποστολή: To Κυνήγι Θησαυρού της Διατροφής», ενώ το 2016 κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του συγγραφέα «Θες να παίξουμε; …όμως όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι», ένα graphic novel ενάντια στο bullying και κάθε μορφή βίας, επίσημο βιβλίο του συλλόγου «Χαμόγελο του Παιδιού», που διατηρεί την Πανευρωπαϊκή Προεδρία για θέματα bullying.

Άρθρα του Νίκου Μιχαλόπουλου έχουν δημοσιευτεί στα μεγαλύτερα και εγκυρότερα sites της χώρας μας.

O Nίκος Μιχαλόπουλος με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, πρωταθλητή και βραβευμένου από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση συγγραφέα κατόπιν προσκλήσεως έχει επισκεφτεί περισσότερα από 450 σχολεία όλων των βαθμίδων σε Ελλάδα και Κύπρο, πραγματοποιώντας ομιλίες για θέματα όπως: η δύναμη του ονείρου στην ζωή μας, η δυνατότητα της υπέρβασης, η αντοχή στην αμφισβήτηση, αξίες ζωής μέσα από τον αθλητισμό, διαφορετικότητα, bullying, άσκηση και σωστή διατροφή.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΒΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΚΑSGROUP ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ NAKAS BOOKHOUSE.GR ΣΤΙΣ 22-12-2016

http://nakasbookhouse.gr/content/synenteyxi-me-ton-niko-mihalopoylo-gia-vivlio-toy-thes-na-paixoyme